കിളി കൊത്തിയ പേരയ്ക്ക തിന്നുമ്പോൾ

കിളി കൊത്തിയ പേരയ്ക്ക തിന്നുമ്പോൾ

പേരയ്ക്കയിലൂടെ 

പേരയിലേക്കും

കൊത്തിയ വടുക്കളിലൂടെ

കിളിയിലേക്കും സഞ്ചരിക്കുന്നു

പേരമരം

അതിന്റെ ഇലകളുടെ

പച്ചയും മഞ്ഞയുമെടുത്ത്

മധുരവുമേകാന്തതയും കലർത്തി

പൂക്കളിലെ 

രതിമൂർച്ഛയിൽ ധ്യാനിച്ച്

സ്വയം പേരയ്ക്കയാവുന്നു

മഴയിലോ മരുവിലോ മുളയ്ക്കാനുള്ളവ 

കൊതിപ്പിക്കലിന്റെ

വഴുവഴുപ്പും മണവും കുഴച്ച്

നിറയ്ക്കുന്നു

കിളി കൊത്തിയ പേരയ്ക്ക തിന്നുമ്പോൾ

ചിറകിലൂടെ ദേശാന്തരങ്ങളിലേക്ക്

കാലത്തിലേക്ക് 

സഞ്ചരിക്കുന്നു

പേരയ്ക്കയോടൊപ്പം

പറക്കലിന്റെ

സ്വാതന്ത്ര്യം കൂടി അകത്താക്കുന്നു

ചിന്തകളിൽ ഒരാകാശം തുറന്നുവരുന്നു

മേഘങ്ങളിൽ കായ്ച്ചു നിൽക്കുന്ന 

ഭൂമിയുടെ ഹരിതം

തങ്ങിയ ഇടങ്ങൾ

ഉഴുതുമറിച്ചിട്ട പാടങ്ങളുടെ നെടുവീർപ്പുകൾ

സമുദ്രപഥങ്ങൾ

ദേശാന്തരങ്ങൾ കടന്ന് 

വെയിലും മഴയുമറിഞ്ഞ്

തിരിച്ചെത്തുന്ന ഓർമകൾ

കിളി കൊത്തിയ പേരയ്ക്ക തിന്നുമ്പോൾ

ഒരേ സമയം

ചലനത്തിലേക്കും നിശ്ചലനത്തിലേക്കും

സഞ്ചരിക്കുന്നു

കവിതയിലെപ്പോലെ!

©p.a.anish elanad

RP