Tuesday, July 14, 2009
പെന്സില്
എഴുതുമ്പോള്
മുനയൊടിഞ്ഞ പെന്സിലുമായ്
ഒരു കുട്ടി വന്നു
ചെത്തിയിട്ടും ചെത്തിയിട്ടും
മുനവരാത്ത
പെന്സിലിനെക്കുറിച്ചോര്ത്തു
അതുകൊണ്ട് തെളിയിക്കാനാവാത്ത
ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചും
കുഞ്ഞു കണ്ണില്
മുനയില്ലാത്ത
പെന്സിലിനെക്കുറിച്ചായിരുന്നു
ആശങ്ക
ചെത്തുമ്പോള്
മുനവരില്ലെന്നും
പാതിനിറുത്തിയത്
മുഴുമിക്കാനാവില്ലെന്നും
കുഞ്ഞുമിഴികള്ക്കറിയുമോ
വിരിയുംമുന്പേ
കൊഴിയുന്ന പൂക്കളുടെ
ചിത്രങ്ങളായിരുന്നു
അവളുടെ പുസ്തകം നിറയെ
നിറങ്ങളില്ലാതെ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
ചെത്തുമ്പോള്
മുനവരില്ലെന്നും
പാതിനിറുത്തിയത്
മുഴുമിക്കാനാവില്ലെന്നും
കുഞ്ഞുമിഴികള്ക്കറിയുമോ
നല്ല വരികൾ
ചെത്തുമ്പോള്
മുനവരില്ലെന്നും
പാതിനിറുത്തിയത്
മുഴുമിക്കാനാവില്ലെന്നും
കുഞ്ഞുമിഴികള്ക്കറിയുമോ
നല്ല വരികൾ
e sunil gopalu njan thanneyanu
“വിരിയുംമുന്പേ
കൊഴിയുന്ന പൂക്കളുടെ
ചിത്രങ്ങളായിരുന്നു
അവളുടെ പുസ്തകം നിറയെ
നിറങ്ങളില്ലാതെ“
ഇഷ്ടമായി, അനീഷ്.
വിരിയുംമുന്പേ
കൊഴിയുന്ന പൂക്കളുടെ
ചിത്രങ്ങളായിരുന്നു
അവളുടെ പുസ്തകം നിറയെ
നിറങ്ങളില്ലാതെ
:)
സുന്ദരം ഈ കവിത...
എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും...
വിരിയുംമുന്പേ
കൊഴിയുന്ന പൂക്കളുടെ
ചിത്രങ്ങളായിരുന്നു
അവളുടെ പുസ്തകം നിറയെ
നിറങ്ങളില്ലാതെ.......
Really creative.
ഇഷ്ടമായി ഈ കവിത...
എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും...
അതീവ മനോഹരം.
nalla varikal!
ചെത്തുമ്പോള്
മുനവരില്ലെന്നും
പാതിനിറുത്തിയത്
മുഴുമിക്കാനാവില്ലെന്നും
കുഞ്ഞുമിഴികള്ക്കറിയുമോ!!
ഹൃദ്യം ഗഹനം..
"വിരിയുംമുന്പേ
കൊഴിയുന്ന പൂക്കളുടെ
ചിത്രങ്ങളായിരുന്നു
അവളുടെ പുസ്തകം നിറയെ
നിറങ്ങളില്ലാതെ "
വിരിയും മുൻപേ കൊഴിയുന്ന പൂക്കൾക്കു വേണ്ടി എന്താണു ചെയ്യാനാവുക..?
Post a Comment