Sunday, November 2, 2008

അമ്മ പറയുമ്പോള്‍


റഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു
അമ്മ
മുളകുചെടികളോട്
അലക്കുകല്ലിനോട്
കലപില കൂട്ടുന്ന കരിപ്പാത്രങ്ങളോട്
ചിലപ്പോള്‍ ശാസനയുടെ സ്വരത്തില്‍
ചിലപ്പോള്‍
നിശ്ശബ്ദതയുടെ ഭാഷയില്‍

സ്നേഹത്തോടെ
അമ്മ ചേര്‍ത്തു നിര്‍ത്തുമ്പോള്‍
അവയെല്ലാം കുഞ്ഞുങ്ങളായ് മാറുന്നു
കിളിക്കൂട്ടം പോലെ
ചിറകിനിടയില്‍ ചേക്കേറുന്നു

വെളുപ്പിന്
കാക്കകളോട്
ബഹളം വയ്ക്കുന്നതു കേള്‍ക്കാം
ബാക്കി വന്ന അപ്പം
ഒറ്റയ്ക്കു കൊത്തികൊണ്ടു പോയ
ഒറ്റക്കണ്ണനോട് ദേഷ്യപ്പെടുകയാവും

പറഞ്ഞു പറഞ്ഞ്
മടുത്തിട്ടെന്ന പോലെ
പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന പോലെ
ചിലപ്പോള്‍ അമ്മ
ഒന്നും മിണ്ടാതിരിക്കും, കുറേ ദിവസം

മുളകുചെടികള്‍
ആദ്യത്തെ പൂവിടര്‍ത്തിയ വഴുതന
ചാരം തൂര്‍ന്ന അടുപ്പ്
വിറകുപുരയ്ക്കു പിന്നിലെ
കറിവേപ്പില മരം
ചെവിയോര്‍ത്തിരിക്കുന്നതു കാണാം

ജനല്‍ച്ചില്ലില്‍
ഒന്നു രണ്ടു തവണ ചിറകടിച്ച്
ഒറ്റക്കണ്ണന്‍ മരക്കൊമ്പത്തിരിപ്പുണ്ടാകും
അമ്മ വന്നില്ലല്ലോ
അടുക്കളവാതില്‍ തുറന്നില്ലല്ലോ
ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ

അമ്മ പറഞ്ഞുതുടങ്ങും വരെ
അവയും
മിണ്ടാതിരിക്കും

39 comments:

വരവൂരാൻ said...

വളരെ മനോഹരമായിരിക്കുന്നു,ആശംസകളോടെ

smitha adharsh said...

അതെ,നമ്മുടെ അമ്മ അങ്ങനെയൊക്കെ തന്നെ...
നന്നായിരിക്കുന്നു,ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.

ആദര്‍ശ്║Adarsh said...

"ഈ അമ്മക്കൊന്ന് മിണ്ടാതിരുന്നൂടേ " എന്ന് പലപ്പോഴും പറയാറുണ്ട് .
നല്ല വരികള്‍ ...

ഇന്ദിരാബാലന്‍ said...

naakkila kantu. amma ilayil orukkivecha vibhavangal pole ruchiyulla kavithakal.abhinandanangal......

Appu Adyakshari said...

പറഞ്ഞു പറഞ്ഞ്
മടുത്തിട്ടെന്ന പോലെ
പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന പോലെ
ചിലപ്പോള്‍ അമ്മ
ഒന്നും മിണ്ടാതിരിക്കും, കുറേ ദിവസം

നന്നായി.

മേഘമല്‍ഹാര്‍(സുധീര്‍) said...

അമ്മയുടെ നിശബ്ദതക്കുള്ളിലെ ആ കടലിരമ്പത്തിന്‌ കാതോർക്കുകയെങ്കിലും ചെയ്യാം നമ്മൾക്ക്‌

poor-me/പാവം-ഞാന്‍ said...

A nice picture of a mother in and around you and me!
Regards poor-me.

രാമചന്ദ്രൻ വെട്ടിക്കാട്ട് said...

“സ്നേഹത്തോടെ
അമ്മ ചേര്‍ത്തു നിര്‍ത്തുമ്പോള്‍
അവയെല്ലാം കുഞ്ഞുങ്ങളായ് മാറുന്നു
കിളിക്കൂട്ടം പോലെ
ചിറകിനിടയില്‍ ചേക്കേറുന്നു“

അമ്മമാര്‍ അങ്ങനെയാണ്.

ആശംസകള്‍.

Lathika subhash said...

നന്നായി. ഈ ഓര്‍മ്മകള്‍ നല്‍കിയതിനു നന്ദി.

G. Nisikanth (നിശി) said...

അനീഷേ,

ഓർമ്മകളുടെ ഗന്ധവും നിറവും നിറഞ്ഞ കവിത.

അമ്മയുടെ വാത്സല്യം സ്നേഹം ദയ എന്നിവ ഒരിക്കലും മറക്കാനാവാത്തതാണ്, മനസ്സിൽ നിന്നും മായ്ക്കപ്പെടാത്തതാണ്.

ഇതുപോലൊരൊരു മുത്തശ്ശി എനിക്കുമുണ്ടായിരുന്നു. ചുറ്റും കാണുന്നതിനോടെല്ലാം സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു മുത്തശ്ശി. അവർ പറഞ്ഞുതന്ന കഥകളേ ഇന്നും ഞാൻ ഓർക്കുന്നുള്ളൂ. അതായിരുന്നു കഥപറച്ചിലിന്റെ ശൈലി.

കവിത വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്. ഭംഗിവാക്കല്ല്ല. തുടർന്നും എഴുതുക...

ഭാവുകങ്ങൾ

ലേഖാവിജയ് said...

എല്ലാ അമ്മമാരും ഇങ്ങനെയാണ്; സ്നേഹത്തിന്റെ ഒഴിയാബാധകള്‍... :).നല്ല കവിത.

ജിവി/JiVi said...

സത്യത്തിന്റെ, ലാളിത്യത്തിന്റെ മനോഹാരിത.

Anonymous said...

chaattan ahankaariyute post vaayichu alle?

hit koodiyo?

ശ്രീ said...

നന്നായിരിയ്ക്കുന്നു.
:)

naakila said...

എല്ലാ പ്രിയ കൂട്ടുകാര്‍ക്കും ഒരായിരം നന്ദി അറിയിക്കുന്നു

ഉപാസന || Upasana said...

അമ്മയുടെ ചര്യങ്ങള്‍ കവിതകളായ്...
:-)
ഉപാസന

ബഷീർ said...

ഇങ്ങിനെ കാക്കകളോടും കിളികളോടുമൊക്കെ ..പാത്രങ്ങളോടും വരെ സംവദിക്കുന്ന മനസ്സുകള്‍ ഇന്ന് കുറഞ്ഞ്‌ വരികയല്ലേ.. ഒരു പൂച്ചക്കുഞ്ഞിനു പോലും ഇടം കൊടുക്കാത്ത മനസ്സുകളല്ലേ ഇപ്പോള്‍. എന്റെ പെങ്ങളെ ഓര്‍ത്തു ഞാന്‍ . അവളെന്നും കാക്കകള്‍ക്ക്‌ തീറ്റ കൊടുത്തിരുന്നു. അവള്‍ പുറത്ത്‌ വരുന്നതും കാത്ത്‌ കാക്കകള്‍ അടുത്ത മരക്കൊമ്പില്‍ വന്ന് കാത്തിരിക്കുന്നത്‌ കാണ്ടിട്ടുണ്ട്‌.

ബഷീർ said...

വളരെ ഇഷ്ടമായി ഈ കവിത അനീഷ്‌

പ്രയാസി said...

നന്നായി
ആശംസകള്‍

Anonymous said...

etante amayanooooo?

Deepa Bijo Alexander said...

പാവം.....പാവം...അമ്മ മനസ്സ്‌.......

ഇഷ്ടമായി......

നഗ്നന്‍ said...

അമ്മതന്നെ
ആല്‍ഫയും ഒമേഗയും...

'കൂട്ട'ത്തില്‍
ഒരുപാടുനാളായോ?

asdfasdf asfdasdf said...

nannaayirikkunnu.

Jayasree Lakshmy Kumar said...

നല്ല പോസ്റ്റ്.

Anonymous said...

May the great god be with you in all you creative endeavours...may you scale to greater heights...rema

Anonymous said...

much appreciation fo your creative enterprise and intellectual energy..god b with you....

Anonymous said...

A fertile imagination.......keep going.......

faizal k.h said...

sir kavitha nannayirikkunnu kude sir edutha chithravum,valare valare ishtapettu.

വേണു venu said...

ഏതോ അമ്മയുടെ ഭാവങ്ങളെ , നിഷ്ക്കള‍ങ്കതയെ ,ഓര്‍മ്മകളിലൂടെ,അക്ഷരങ്ങളില്‍ ഒപ്പി എടുത്തിരിക്കുന്നു.
അവര്‍ വായനക്കാരന്‍റേയും അമ്മയായി മാറുന്നു.
സുപരിചിതമായ രംഗങ്ങള്‍ ഒരു ഭാവ ഗീതം പോലെ ഹൃദ്യമായി...

paraajithan said...

valare nannayirikkunnu

കുളത്തില്‍ കല്ലിട്ട ഒരു കുരുത്തം കെട്ടവന്‍! said...

അങ്ങനെ ഒരമ്മ എനിക്കൂണ്ട്... ന്നാലും ഞാന്‍ കുരുത്തക്കേട് നിര്‍ത്തീല്ല്യാ.. നന്നായൂല്ല്യ... ന്നലും അമ്മക്കെന്നെ ഇപ്പൊഴും ഇഷ്ടാ ത്രെ...
നല്ല വരികള്‍... ഞാന്‍ പറയാന്‍ കൊതിച്ചത് നീ പറഞ്ഞോന്ന് സംശയം...

ബിന്ദു കെ പി said...

നന്നായിരിക്കുന്നു. എന്റെ അമ്മയും ഇങ്ങിനെ തന്നെ.

ബൈജു (Baiju) said...

അമ്മ പറയുന്നത് കവിതകള്‍ തന്നെയാവാം...

കവിത ഇഷ്ടപ്പെട്ടു....ആശംസകള്‍.............

രാമചന്ദ്രന്‍ വെള്ളിനേഴി said...

അതെ അനീഷ്

അമ്മ ! വാത്സല്യത്തിന്റെ നിറകുടം, സഹനത്തിന്റെ പൂര്‍ണ്ണത അങ്ങനെ അങ്ങനെ...
ചിലസമയങ്ങളില്‍ ചുമരുകളോട് പരിഭവം പറഞ്ഞ് പൂച്ചയെയും കാക്കയെയും സ്നേഹത്തോടെ ശകാരിച്ച്..മക്കളുടെ താളങ്ങള്‍ക്കൊത്ത് നിന്ന് അവരെ സ്നേഹവായ്പോടെ ഊട്ടി ഉറക്കുന്ന ആ
അമ്മക്കെവിടെയും ഒരേ മുഖമാണ് ഒരേ ഭാവമാണ് ,ആ വാത്സല്യത്തിന് ഒരേ ഭാഷയാണ്

ആ അമ്മയുടെ അനുഗ്രഹം എപ്പോഴും അനീഷിനുണ്ടാകട്ടെ

ഒപ്പം എല്ലാ ആശംസകളും നേരുന്നു

joice samuel said...

നന്നായിട്ടുണ്ട്....
നന്‍മകള്‍ നേരുന്നു....
സസ്നേഹം,
ജോയിസ്..!!

naakila said...

നാക്കിലയില്‍ വിരുന്നു വന്ന എല്ലാ കൂട്ടുകാര്‍ക്കും ഒരായിരം നന്ദി
ഇനിയും വരണേ...

ശ്രുതസോമ said...

very nice!!

ഗൗരിനാഥന്‍ said...

എന്റെ അമ്മ,എന്റെ അമ്മ,എന്റെ അമ്മ,എന്റെ അമ്മ,എന്റെ അമ്മ,എന്റെ അമ്മ,എന്റെ അമ്മ,....ഇവിടെം വന്നൊ?

Unknown said...

nannayi, Aneesh. Nhan ente thanne kavitha orthu, Amma.(Kayattam enna samaaharam).Ellaa ammamaarkkum pothuvaaya chilathundennu thonnunnu..Santhosham.Satchidanandan

കവിതക്കുടന്ന

കിളിവാതില്‍

Text selection Lock by Hindi Blog Tips

  © Blogger template Palm by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP