Sunday, January 31, 2010

ജൈവം

പൊതിഞ്ഞു വച്ചിരിക്കുന്നു
അടുക്കടുക്കായി
മരങ്ങളുടെ ശവങ്ങള്‍

രാവെട്ടത്തില്‍
വേരുകള്‍ പിഴുതെറിഞ്ഞ്
ചുറ്റും കൂടി നില്‍ക്കുന്നു
ബാക്കിയായവ

ഇരുളിലകള്‍ മുഴുവന്‍
കണ്ണുകളാണെങ്കില്‍
അതിലെരിയുന്ന തീ കണ്ടേനെ

കാണെക്കാണെ
അവയെല്ലാം വേരുകളിലേക്കു തന്നെ
മടങ്ങിപ്പോകുന്നു

പിറ്റേന്ന്
തീപിടിച്ച കാടിനെക്കുറിച്ചു കേട്ട്
കരഞ്ഞുകരഞ്ഞ്
ഞാന്‍ ചിരിച്ചു പോയി

8 comments:

Unknown said...

ഇരുളിലകള്‍ മുഴുവന്‍
കണ്ണുകളാണെങ്കില്‍
അതിലെരിയുന്ന തീ കണ്ടേനെ

naakila said...

കാടുകള്‍ കത്തുന്നത് മരങ്ങളുടെ മറുപടിയാവണം
കൊല്ലും മുന്‍പേ സ്വയംകൊല
ഒരു പക്ഷേ അവ ചിരിക്കുന്നുണ്ടാവും
അതറിയുമ്പോള്‍ അവയോടൊപ്പം ചിരിക്കാതിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ?

മുഹമ്മദ്‌ സഗീർ പണ്ടാരത്തിൽ said...

നല്ല ചിന്ത

ഹന്‍ല്ലലത്ത് Hanllalath said...

നാളുകള്‍ക്ക് ശേഷമാണിവിടെ വരുന്നത്.

വ്യത്യസ്തം.

Vinodkumar Thallasseri said...

നല്ല ചിന്തകള്‍, നല്ല വരികള്‍.

അഭിജിത്ത് മടിക്കുന്ന് said...

നല്ല ആശയം

jithin jose said...

ഇരുളിലകള്‍ മുഴുവന്‍
കണ്ണുകളാണെങ്കില്‍
അതിലെരിയുന്ന തീ കണ്ടേനെ..........

ഏറെ നാളായി കാത്തിരിക്കുന്നു ........നല്ലൊരു പോസ്റ്റിനു .
കണ്ടത്തില്‍ സന്തോഷം ........

Mohamed Salahudheen said...

വനരോദനമായി

കിളിവാതില്‍

Text selection Lock by Hindi Blog Tips

  © Blogger template Palm by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP