Saturday, January 1, 2011
അസഹനീയം
നെഞ്ചുതുരന്ന്
പുറത്തേയ്ക്കൊരു ചെടിത്തലപ്പ്
വളര്ന്നുവന്നിരിയ്ക്കുന്നു
പിഴുതുകളയാന് ശ്രമിക്കുമ്പോഴാണ്
കാല്വിരലുകള് വരെയതിന്റെ
വേരുകള് പടര്ന്നിരിയ്ക്കുന്നതറിഞ്ഞത്
ഇനിയതു തഴയ്ക്കുമെന്റെ
രക്തവും മാംസവുമൂര്ജ്ജമാക്കി
അതിന്റെ ശാഖകളില് കിളികള് വരും
കൂടുവയ്ക്കും
കാഷ്ഠമെന്റെ കവിളത്തും മുഖത്തും വീഴ്ത്തും
ഉന്നം തെറ്റാതെ മഴയെ
നിന്ന നില്പ്പിലെറിഞ്ഞുകൊള്ളിയ്ക്കും
സഹിയ്ക്കാനാവുമോ
സൂര്യന്റെയാ സൂചിക്കുത്ത് ?
ഇനി
ചെടിയെ ചെടിയായിത്തന്നെ നിലനിര്ത്തിയും
തളിരിടാനുള്ള ഓരോ ശ്രമവും പരാജയപ്പെടുത്തിയും
കാതിലകളെ ചീകിയൊതുക്കി
ആഡംബരമണിയിച്ചും...
എങ്കിലും
കാറ്റിന്റെയാ ലൈംഗികനോട്ടമുണ്ടല്ലോ
അതാണ് അസഹനീയം.
പുതുകവിത വാര്ഷികപ്പതിപ്പ്
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
പുതുവത്സരാശംസകൾ, അനീഷ്.
കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു. അവസാന മൂന്നു വരികൾ രസകരമായിരിക്കുന്നു..
എങ്കിലും
കാറ്റിന്റെയാ ലൈംഗികനോട്ടമുണ്ടല്ലോ
അതാണ് അസഹനീയം!
മനോഹരമായി, അവസാനവരികളിലെ അസഹനീയത ഗംഭീരായി.
kavitha ishtappettu..title cheratha pole..
നന്നായിരിക്കുന്നു :)
അസഹനീയം തന്നെ!!
ചെടിയെ ചെടിയായിത്തന്നെ നിലനിര്ത്തിയും
തളിരിടാനുള്ള ഓരോ ശ്രമവും പരാജയപ്പെടുത്തിയും
yes we r "social" animal
Post a Comment