ഇടയ്ക്കിടെ
മുറിബീഡി മിന്നിച്ചു
കൊണ്ടിതിലേ കടന്നുപോകുന്ന
മിന്നാമിനുങ്ങേ
വയലുകളായ വയലുകളൊക്കെ
യുണക്കപ്പുല്ലു
പുതച്ചുഷ്ണിച്ചുറങ്ങുകയാണ്
അവിടൊന്നും ചെന്നിരിയ്ക്കല്ലേ
തീകൊണ്ടീയേകാന്തത മുഴുവനെരിയ്ക്കല്ലേ !
ഒറ്റയ്ക്കാവുമ്പോൾ
2 days ago
Tuesday, September 21, 2010
തീക്കളി
ഇടയ്ക്കിടെ
മുറിബീഡി മിന്നിച്ചു
കൊണ്ടിതിലേ കടന്നുപോകുന്ന
മിന്നാമിനുങ്ങേ
വയലുകളായ വയലുകളൊക്കെ
യുണക്കപ്പുല്ലു
പുതച്ചുഷ്ണിച്ചുറങ്ങുകയാണ്
അവിടൊന്നും ചെന്നിരിയ്ക്കല്ലേ
തീകൊണ്ടീയേകാന്തത മുഴുവനെരിയ്ക്കല്ലേ !
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
18 comments:
ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു...
കൊള്ളാം അഭ്യർത്ഥന..
അവസാന അഞ്ചു വരികള്‍ കലക്കി അനീഷേ.
ആരാണ് ഐകാന്തത തകർക്കുന്നത്‌? നന്നായി
ബീഡികണ്ണും മിന്നാമിനിങ്ങും-
ഇത്തിരി വെട്ടവുമായി വരുന്ന കവിത
കരുതലോടെ പകരുന്നത് കൈനീട്ടി വാങ്ങുന്നു.
നന്ദി.
ഉറങ്ങുമ്പോഴും ഉണര്‍ന്നിരിക്കുന്നുവോ ഈ ഏകാന്തത?
സ്നേഹം
അനീഷ് നല്ല കവിത
കവിതകൊണ്ടീയേകാന്തത മുഴുവനെരിച്ചല്ലോ...
onnukondum thakarkkappedatha ekanthatha!
പ്രതീക്ഷയുടെ നുറുങ്ങു വെട്ടമായി പറഞ്ഞു പതിഞ്ഞു പോയ മിന്നാമിനുങ്ങിന്റെ കുഞ്ഞുവെട്ടത്തിന്റെ വേറിട്ട കാഴ്ച നന്നായി.
ആഴത്തിലുള്ളൊരു ഏകാന്തതയാണല്ലോ ഉറക്കം
അല്ലേ കവേ
സൂക്ഷ്മമായ അനുഭവചിത്രണം
ലളിതം സുന്ദരം, ശക്തം
പൊള്ളുന്ന കവിത ഏകാന്തത മുഴുവന്‍ കരിയിച്ചു..
nalla kavitha
തകര്‍ത്തു.. ഏകാന്തതയല്ല.. കവിത!!
തീവ്രവാദാരോപണംതന്നെ.
ആ പാവം മിന്നാമിനുങ്ങിനെ വെറുതെവിടാം.
കവിതയിഷ്ടപ്പെട്ടു.
kollam mashe..
നാക്കിലയില്‍ വിരുന്നു വന്ന
എല്ലാ സ്നേഹിതര്‍ക്കും
ഹൃദയം നിറഞ്ഞ നന്ദിയോടെ
Post a Comment